Nos últimos anos aumentou o interese polo estudio da arte megalítica en Galiza, en parte, debido ós achados de restos pictóricos en Dombate e Forno dos Mouros. O primeiro que se ocupou da pintura megalítica foi Venancio Moreno en 1874, ó dar noticia dun dolmen pintado, hoxe desaparecido, en Codesás, municipio de Melón (Ourense). Manuel Murguía reproduciu os debuxos das pinturas na segunda edición da súa Historia de Galicia. Tamén o arqueólogo Federico Maciñeira documentou a existencia de pintura en Penadagia, na Serra da Capelada (A Coruña), nos primeiros anos do século XX.

    Pero é en 1934 cando Galiza nace para a literatura arqueolóxica, o desvelar o arqueólogo alemán Georg Leisner ante a comunidade internacional, a existencia dun dolmen cunha extraordinaria decoración pictórica, o dePedra Cuberta,situado no concello coruñés de Vimianzo. No seu estudio, Leisner comproba que na parte interna de todos os esteos da cámara e do corredor atópanse debuxos feitos en negro e vermello, sobre fondo branco, nos que poden observarse tres zonas nídiamente diferenciadas, cun friso decorado en negro no seu tercio inferior, que separa dúas áreas, unha superior e outra inferior, nas que predomina a cor vermella. No debuxo recóllese a decoración da primeira chanta do lado esquerdo do corredor, segundo se mira, e permite ver as complexas formas decorativas, con liñas en zigue-zague, triangulares e verticais, motivos ondulados...

    En 1987 é José María Bello que vai dar a coñecer a decoración do dolmen coruñés de Dombate. O amplo estudio do monumento permitiu saber que a anta estaba decorada na súa totalidade, tanto na cámara como no corredor e que para pintar coas cores vermella (a partir de óxido de ferro) e negro (obtido a partir de carbón vexetal), aplicouse unha imprimación branca feita ó mesturar caolín con manteca ou manteiga de vaca. Ó igual que no dolmen de Pedra Cuberta, unha banda decorada, nesta ocasión en vermello, percorre o tercio inferior de cada un dos esteos.

    Outro dos dólmenes con decoración pictórica é o de Forno dos Mouros, en Toques (A Coruña), feita pública por Jacobo Vaquero, en 1988, dado que tamén está pintado na súa totalidade, con liñas en zigue-zague, dispostas horizontalmente, alternándose as liñas de cor vermella coas de cor negra.

   A máis recente aportación corresponde ó dolmen de Couto dos Mouros, en Rodeiro (Pontevedra), no que resultan claramente visibles no seu esteo de cabeceira, restos pictóricos en vermello, formando zigue-zagues. Nunha finca próxima atoparon outro dolmen pintado ó efectuar traballos agrícolas, pero foi trasladado ó Museo de Pontevedra para o seu estudio.